​

Resimdeki figür, sandalyenin üzerinde değil, masanın üzerine oturarak bir nevi 'ait olamama' durumunu simgeliyor. Camdan gelen ışıkla, omuzları çökük bir şekilde oturan figürün yanında kapısız bir ev var. 

Kapısız ev, tüm çalışmalarımda kullandığım bir metafor. Bu kapısız evlerin içine girmek veya içinden çıkmak imkansız. Bu sebeple resimlerimde; karakterlerin psikolojik düzeyde sıkışmışlıklarını simgelemenin yanı sıra; yer yer, ait olunmak istenen ancak içerisine girilemeyen/ulaşılamayan mekanı simgeliyorlar. 

"Ait Olmak Üzerine" isimli çalışmam da, bundan önce yapmış olduğum "Para Etse O da Deliliğini Satardı" ve "Kalpsiz" isimli yağlıboya işlerimdeki denemelerin devamı niteliğinde. Hepsinde benzer bir renk paleti ve soyutlanmış cisimler, tek renkli düzlemlerle ifade edilmiş alanlar kullanıyorum.

​

The figure in the painting is not sitting on the chair but rather on the table, symbolizing a kind of 'inability to belong.' Next to the figure, who sits with slumped shoulders, there is a doorless house.

The doorless house is a metaphor that I use in all of my works. It is impossible to enter or exit these doorless houses. Therefore, in my paintings, they symbolize the desired but unreachable/inescapable space, in addition to representing the characters' psychological confinement.

My work titled "On Belonging" is a continuation of my previous oil paintings, "Even If It Was Valuable, It Would Sell Its Madness" and "Heartless." They all employ a similar color palette and utilize abstracted objects and areas depicted in monochromatic planes.